Ons verblijf in Husavik is bijna voorbij, na een heerlijk diner en een geslaagde nachtrust zitten Roelof en ik nu aan de ontbijttafel. We hebben allebei een douche genomen. Men maakt hierbij optimaal gebruik van de vulkaan en de hitte die hier in de grond zit. Het water wordt hierdoor verwarmd en dat merk je tijdens het douchen. De rotte eierlucht (zwavel) komt je tegemoet, geen idee hoe je naderhand ruikt als je droog bent, maar ik vermoed dat het wel ok is. Zie niemand zijn neus dichtdoen terwijl ik voorbij loop. Carolien en Piet zijn nog niet te zien, we zijn voor de eerste keer als eerste beneden.

We hebben gisteren besloten dat we toch de Dentifoss willen zien, Europa's grootste waterval. Daarvoor gaan we de 85 verder omhoog volgen langs de kust en via het plaatsje Asbygri de 864 naar beneden. Langs deze weg zijn nog 3 andere watervallen dus we wachten in spanning af. Roelof besluit rond 8.40 even te kijken waar het andere stel is en Piet is schijnbaar net uit bed gestapt want ze zijn nog in dromenland.

Het ontbijt zit erin en na een laatste koffie gaan we zo op pad, nog wel even langs de bakker om wat te halen voor de lunch.

Daar gaan we, we vergapen ons aan het landschap en speuren de weg af naar onze afslag. Nog een gestopt bij een vieuw punt en wat plaatjes geschoten en dan zien we de kruising. We lezen dat het nog 25km is naar de Dettifoss, dus het zal nog even duren. Inderdaad zal het nog even duren, we stuiten op een ketting met een bord die zegt: weg afgesloten. Dit is een domper, we kunnen niet verder. Kaart erbij en we zien dat we gewoon terug moeten via Husavik. Bij een tankstation in de middle of nowhere nog gevraagd en ook die geeft aan dat we via de 1 naar de waterval zullen moeten. De km stand staat op 1017, zodra we bij de afslag zijn zullen we kijken hoeveel km we extra moesten rijden. De man bij het benzinestation was wel zo lollig om op onze vraag of er nog een andere manier was om bij de waterval te komen te antwoorden 'Ja hoor met een helicopter !' Dus aanvaarden we de route retour naar Husavik, waar te hopen is dat we nog normaal over straat kunnen, want we staan met onze giegel op de foto van een locale online krant in Husavik ! Zo snel kan het gaan, zo ben je nog gewoon een walvistourist en zo kom je de boot af en ben je wereldnieuws op IJsland ! Voor wie het wil checken http://www.640.is/is/frettir/hvalaskodunin-hafin.

Toch zijn we vastberaden om de Dettifoss te gaan zien, dus hebben we geen andere mogelijkheid om gewoon onze weg terug door Husavik te volgen en een deel van de route die we richting Husavik al hadden afgelegd, deze weer terug te rijden. Het zij zo, we zijn er nu en willen die watervallen gewoon zien. Voor de afslag naar de watervallen hebben we eerst nog een afslag genomen om een vulkaan krater te bekijken. Er zou daar ook een lavaveld te bewonderen zijn, maar die route was voor ons onvindbaar door alle sneeuw die daar nog lag. De rotte eieren stank nodigde ook niet echt uit om op onderzoek te gaan dus dat slaan we maar over. Al met al hebben we uren gedaan over de route naar de Dettifoss maar gevonden. De grootste waterval van Europa, we zijn er en we kunnen ons vergapen aan een mega stroom. De Selfoss die er nog voor ligt bekijken we ook. Het weer was prima toen we aankwamen maar we zien op terugweg naar de auto dat er een mega weersverandering aankomt. We komen net op tijd bij de auto aan en door een soort van miststorm is het zicht beperkt tot enkele meters. Pas op de ringweg klaart het op en laten we de laaghangende bewolking achter ons.

We passeren Myvatn een groot natuurgebied wat in de zomer een geweldige plek zal zijn om te vertoefen. Ook raken we gewend aan het weinige verkeer wat er op de weg ons tegemoet komt. Het voelt alsof de weg bijna voor ons alleen is. Carolien ligt op de achterbank te pitten met haar hoofd op Piets schoot, ze heeft door het hoesten of door de ontspannen nacht stijve rugspieren, en krijgt niets meer mee.

In de omgeving van Akureyi krijgen we ineens te maken met veel auto's althans zo voelt het en in de stad zelf waar we doorheen moeten staan verkeerslichten, zelfs velen achter elkaar. Het is vanaf Akureyi nog zo'n 90km naar onze eindbestemming voor deze nacht. Varmahlid ligt vlak aan de 1 en we zien het hotel vanaf de weg. Tegen half 7 staan we binnen. We zijn de enigste gasten in het hotel. Het rijk voor ons alleen. Het restaurant is helaas nog niet geopend ivm het winter seizoen maar de supermarkt vlak ervoor heeft een fastfood gedeelte dus........ het is een broodje hamburger met frietjes. We verwonderen ons over de drukte daar, complete gezinnen stoppen, komen binnen, gaan plassen en vertrekken weer. Of kopen een ijsje en gaan weer op pad. Van de hotel jufrouw horen we dat de paasvakantie is begonnen dus veel gezinnen rijden van Reykjavik naar familie aan andere zijde van het eiland.

We drinken nog een biertje en wijntje en nemen dan alles mee naar boven. Aangezien er geen anderen zijn doen we alsof we thuis zijn, deuren overal open en chips en pinda's op tafel.

Voor vandaag gaan we afsluiten, met een heel hotel onder ons beheer, denk ik dat we nog wel even spoorzoekertje of verstoppertje gaan spelen, natuurlijk niet te laat, want morgen is er weer een nieuwe dag !

?